Superman

نمیدانم چرا همیشه سعی کردی سوپرمن باشی.هر وقت هر جا هر کسی توی هر موقعیتی که کمک لازم داشته باشد.

مخصوصا همین آدم هایی از جنس نزدیک ،که ناجوانمردانه ظلم کردند جلوی چشم بستن هایش،

سوپرمن هم دلش استراحت میخواهد ، خسته میشود ، زخم عمیق میخورد، کم می آورد ،فریاد میکشد ، دلش میخواهد سوپرمن نباشد ، مثلا رل یک آدم خودخواه را اینبار بازی کند.

دلش یک دل به عمق چاه میخواهد.

پ ن : 

عماد = تکیه گاه

و هنوز احساس میکنم رسالتم تو زندگی ــ این ــ باشد و این توی ضمیرناخوداگاهم مثل کرم میلولد و نمیداند من دلم میخواد گاها به خاطر کارهای بی دلیلی که میکنم فحش های رکیکی بشنوم.

یا من عماد و من لا عماد و اله

جوشن کبیر